Με τόσο σημαντικά μέλη στη σύνθεσή του, είναι κρίμα που αυτό το group είχε τόσο μικρή διάρκεια ζωής.
Γιατί οι Crystals ήταν ένα είδος supergroup αποτελούμενο από έμπειρους μουσικούς, πρώην μέλη συγκροτημάτων όπως ο μπασίστας Giorgio Piazza από τους Premiata Forneria Marconi (PFM), ο Marcello Todaro από τους Banco del Mutuo Soccorso, ο Nanni Civitenga από τους Raccomandata con Ricevuta di Ritorno και τους Samadhi, ο Giorgio Santandrea από τους Alphataurus με τραγουδιστή τον Carlo Degani. Μάλιστα συνθέτης και στιχουργός όλων των τραγουδιών τους, αλλά και manager τους ήταν ο Paolo Tofani (Area και Electric Frankenstein).
Ηχογράφησαν μόνο ένα άλμπουμ αλλά για μυστηριώδεις λόγους δεν κυκλοφόρησε τότε, παρά μόνο σε CD στις αρχές της δεκαετίας του 90.
Περιττό να λεχθεί ότι ο δίσκος δείχνει το εξαιρετικό ταλέντο των μελών του group, αν και δεν έφερνε κάτι νέο. Οι στίχοι του είναι στα αγγλικά, ενώ κάποια από τα κομμάτια του είναι instrumental. Το μουσικό στυλ βέβαια, είναι πιο κοντά στα αγγλικά groups παρά στο ιταλικό progressive rock.
H επιρροή των Led Zeppelin είναι εμφανής, ιδιαίτερα στο Time out, που θυμίζει τόσο στην εκτέλεση όσο και στα φωνητικά τον ήχο των Page-Plant.
Αν είχε διαρκέσει περισσότερο θα μπορούσε να ήταν ένα group που θα άφηνε βαθιά σφραγίδα όχι μόνο στην ιταλική, αλλά και στην ευρωπαϊκή rock μουσική σκηνή.
Ας ακούσουμε ολόκληρο το album:
Γιατί οι Crystals ήταν ένα είδος supergroup αποτελούμενο από έμπειρους μουσικούς, πρώην μέλη συγκροτημάτων όπως ο μπασίστας Giorgio Piazza από τους Premiata Forneria Marconi (PFM), ο Marcello Todaro από τους Banco del Mutuo Soccorso, ο Nanni Civitenga από τους Raccomandata con Ricevuta di Ritorno και τους Samadhi, ο Giorgio Santandrea από τους Alphataurus με τραγουδιστή τον Carlo Degani. Μάλιστα συνθέτης και στιχουργός όλων των τραγουδιών τους, αλλά και manager τους ήταν ο Paolo Tofani (Area και Electric Frankenstein).
Ηχογράφησαν μόνο ένα άλμπουμ αλλά για μυστηριώδεις λόγους δεν κυκλοφόρησε τότε, παρά μόνο σε CD στις αρχές της δεκαετίας του 90.
Περιττό να λεχθεί ότι ο δίσκος δείχνει το εξαιρετικό ταλέντο των μελών του group, αν και δεν έφερνε κάτι νέο. Οι στίχοι του είναι στα αγγλικά, ενώ κάποια από τα κομμάτια του είναι instrumental. Το μουσικό στυλ βέβαια, είναι πιο κοντά στα αγγλικά groups παρά στο ιταλικό progressive rock.
H επιρροή των Led Zeppelin είναι εμφανής, ιδιαίτερα στο Time out, που θυμίζει τόσο στην εκτέλεση όσο και στα φωνητικά τον ήχο των Page-Plant.
Αν είχε διαρκέσει περισσότερο θα μπορούσε να ήταν ένα group που θα άφηνε βαθιά σφραγίδα όχι μόνο στην ιταλική, αλλά και στην ευρωπαϊκή rock μουσική σκηνή.
Ας ακούσουμε ολόκληρο το album:
0 comments:
Post a Comment
Note: Only a member of this blog may post a comment.