“Famous Blue Raincoat” με τον Leonard Cohen

 Αν και μπήκε στο τρίτο studio album του Leonard Cohen, στο “Songs Of Love And Hate” του 1971, το “Famous Blue Raincoat” είχε γραφτεί αρκετά χρόνια νωρίτερα και είχε παρουσιαστεί πολλές φορές κατά τη διάρκεια ζωντανών εμφανίσεών του. Από την υποδοχή του κοινού, ο Cohen κατάλαβε ότι το τραγούδι αυτό μπορούσε κάλλιστα να γίνει μια μεγάλη επιτυχία.

Όπως έχει πει ο κιθαρίστας του Cohen, o Ron Cornelius, “είχαμε παίξει το Famous Blue Raincoat πολλές φορές πριν μπούμε στο studio να το ηχογραφήσουμε. Ξέραμε ότι θα γίνει επιτυχία. Βλέπαμε πώς αντιδρούσε το κοινό. Όταν το παίζεις στο Royal Albert Hall και το κοινό ξετρελαίνεται, αυτό κάτι σου λέει».

Οι στίχοι του τραγουδιού έχουν γραφτεί σε μορφή επιστολής. Αναφέρονται σε ένα ερωτικό τρίγωνο, ανάμεσα σ’αυτόν που το γράφει, μια γυναίκα με το όνομα Jane και σε έναν άνδρα, στον οποίον απευθύνεται το γράμμα.

Η Clinton Street που αναφέρεται στους στίχους, είναι ένας δρόμος στο Manhattan, όπου έμενε ο Cohen κάποια περίοδο και τη δεκαετία του 70 ζούσαν κυρίως Λατίνοι. Όσο για το «περίφημο μπλε αδιάβροχο», ο ίδιος ο Cohen έχει πει ότι στην πραγματικότητα ήταν δικό του, ένα Burberry που είχε αγοράσει στο Λονδίνο το 1959. Το φορούσε όμως όλο και λιγότερο μέχρι που στις αρχές της δεκαετίας του 70 το έκλεψαν από το διαμέρισμα της Marrianne στη Νέα Υόρκη.

Οι στίχοι αποτελούν ένα ακόμα εκπληκτικό δείγμα των ποιητικών εμπνεύσεων του Leonard Cohen και θα είναι παράλειψη να μην τους περιλάβω σ’αυτό το σημείωμα.

"It's four in the morning, the end of December

I'm writing you now just to see if you're better
New York is cold, but I like where I'm living
There's music on Clinton Street all through the evening
I hear that you're building your house deep in the desert
You're living for nothing now, I hope you're keeping some kind of record
Yes, and Jane came by with a lock of your hair
She said that you gave it to her
That night that you planned to go clear
Did you ever go clear?
Ah, the last time we saw you, you looked so much older
Your famous blue raincoat was torn at the shoulder
You'd been to the station to meet every train, and
You came home alone without Lili Marlene
And you treated my woman to a flake of your life
And when she came back she was nobody's wife
Well I see you there with the rose in your teeth
One more thin gypsy thief
Well, I see Jane's awake
She sends her regards.

And what can I tell you my brother, my killer
What can I possibly say?
I guess that I miss you, I guess I forgive you
I'm glad that you stood in my way
If you ever come by here, for Jane or for me
Well, your enemy is sleeping, and his woman is free
Yes, and thanks, for the trouble you took from her eyes
I thought it was there for good, so I never tried
And Jane came by with a lock of your hair
She said that you gave it to her
That night that you planned to go clear
Sincerely, a friend!

Στον δίσκο, το τραγούδι κλείνει με το “Sincerely, L. Cohen”