Όταν η jazz συνάντησε τη rock, από τον Miles Davis στους Deep Purple

Στο album “In A Silent Way” του 1969, ο Miles Davis είχε ενσωματώσει ορισμένα rock στοιχεία με τη συνεργασία του John McLaughlin, τον οποίο χρησιμοποίησε και σε επόμενους δίσκους του. Η επιρροή του Davis ήταν τέτοια ώστε και άλλοι jazz μουσικοί άρχισαν να χρησιμοποιούν ήχους rock στους δικούς τους αυτοσχεδιασμούς, πολλοί από αυτούς μάλιστα άφησαν κατά μέρος την κιθαριστική τεχνοτροπία της jazz για χάρη ενός ήχου προσανατολισμένου περισσότερο προς το rock.

Έτσι το κράμα «jazz-rock» έφτασε να στηρίζεται κυρίως στη rock κιθάρα, τόσο ως προς το ύφος όσο και, σε μερικές περιπτώσεις, ως προς τους ίδιους τους μουσικούς, όπως στην περίπτωση του κιθαρίστα Tommy Bolin των James Gang και Deep Purple, που χρησιμοποιήθηκε από τον jazz ντράμμερ Bill Cobham στο άλμπουμ του "Spectrum" (1974). Το jazz-funk, απόγονος της soul και του jazz-rock, συνέχισε αυτήν την παράδοση σε τέτοιο σημείο ώστε η rock κιθάρα αποτελεί τώρα αναπόσπαστο συστατικό της μουσικής.