ΙΤΑΛΙΚΟ PROGRESSIVE ROCK: Libra, το μοναδικό ιταλικό group της Motown

Οι Libra ήταν μια μοναδική περίπτωση ιταλικού συγκροτήματος που υπέγραψε με την αμερικανική δισκογραφική Motown. Σχηματίστηκαν στη Ρώμη το 1973 από μέλη που προήλθαν από τους Logan Dwight, με τη σύνθεσή τους να περιλαμβάνει δύο πρώην μέλη αυτού του group, τον Federico D'Andrea (τραγούδι) και τον Franco Ventura (κιθάρα), μαζί με τον Sandro Centofanti στα πλήκτρα (από τους Buon Vecchio Charlie), τον Nicola Di Staso στην κιθάρα και τον David Walter στα ντραμς.

Μετά από μια προσωρινή διάλυση, το group ξαναενώθηκε το φθινόπωρο του 1973 για να παίξει στο μιούζικαλ Jacopone, με τον μπασίστα Claudio Barbera (επίσης από τους Logan Dwight) να αντικαθιστά τον Ventura. Εκείνη την περίοδο έκαναν μια περιοδεία και στο τέλος της σχηματίστηκε μια σταθερή σύνθεση, με την είσοδο του μπασίστα Dino Cappa, με τον οποίο ηχογράφησαν ένα demo στα Sonic Studios στη Ρώμη.

Με αυτό το demo μπόρεσαν να υπογράψουν συμβόλαιο με την εταιρεία Ricordi και ηχογράφησαν στο Μιλάνο το φθινόπωρο του 1974 το πρώτο τους album με τίτλο Musica e parole, ενώ την ίδια περίοδο το ηχογράφησαν και στα αγγλικά.

Το album κυκλοφόρησε τον Φεβρουάριο του 1975. Πρόκειται ουσιαστικά για ένα ροκ άλμπουμ με αρκετή χρήση ακουστικών μερών και μερικές jazz-rock και funky επιρροές. Το Musica e parole έχει κάποιες ομοιότητες με τον ήχο των PFM, καθώς και μερικές ενδιαφέρουσες progressive στιγμές, όπως στο τελευταίο κομμάτι του album με τίτλο Inquinamento, διαρκείας 13 λεπτών (αρχικά τραγουδήθηκε στη ρωμαϊκή διάλεκτο και στην αγγλόφωνη ηχογράφηση είχε τον τίτλο Pollution). Το album προωθήθηκε με μια ιταλική περιοδεία την άνοιξη του 1975, στην οποία οι Libra άνοιγαν τις συναυλίες των Banco del Mutuo Soccorso.

Στο μεταξύ, ο παραγωγός τους Danny Besquet κατάφερε να συνάψει συμβόλαιο για 10 albums με την αμερικανική δισκογραφική Motown, χρησιμοποιώντας την ήδη ηχογραφημένη αγγλόφωνη έκδοση του album, που είχε κυκλοφορήσει στις ΗΠΑ με τον τίτλο Libra. Ένα από τα κομμάτια του άλμπουμ, το Beyond the fence, είχε ηχογραφηθεί στα αγγλικά και είχε μπει ακόμα και στην αρχική – ιταλική - έκδοση του LP.

Το group με νέο ντράμερ τον Walter Martino (πρώην μέλος των Ritratto di Dorian Gray, των Reale Accademia di Musica και των Goblin), έκανε πρόβες όλο το καλοκαίρι του 1975 για την αμερικανική περιοδεία, που ξεκίνησε στο Los Angeles τον Οκτώβριο, συμμετέχοντας σε συναυλίες των Frank Zappa, Tubes, Chicago και Steppenwolf.

Στις ΗΠΑ ηχογράφησαν ακόμα ένα νέο album, αλλά τον Δεκέμβριο του 1975 το group επέστρεψε στην Ιταλία και, μετά από κάποιες διαφωνίες με τον παραγωγό τους, διαλύθηκε.

Το δεύτερο album, με τίτλο Winter day’s nightmare, πολύ πιο εμπορικό από το προηγούμενο και με έντονες funky επιρροές (απαραίτητες, λαμβάνοντας υπόψη την εταιρεία Motown) κυκλοφόρησε στις ΗΠΑ την άνοιξη του 1976, αλλά δεν είχε εμπορική επιτυχία.

Μια τελική σύνθεση των Libra, συμπεριλαμβανομένου του Maurizio Guarini (πλήκτρα) από τους Goblin και του κιθαρίστα Carlo Pennisi από τους Flea, κυκλοφόρησαν ένα τρίτο άλμπουμ το 1977 ως soundtrack στην ταινία Schock του σκηνοθέτη Mario Bava.