ΙΤΑΛΙΚΟ PROGRESSIVE ROCK: 𝐅𝐞𝐬𝐭𝐚 𝐌𝐨𝐛𝐢𝐥𝐞

Χωρίς να θέλω να αδικήσω τα υπόλοιπα μέλη, το group Festa Mobile ήταν δημιούργημα ταυτισμένο με τους αδελφούς Francesco και Vanni Boccuzzi, προερχόμενους από τη Monopoli, κοντά στο Bari.

DELLA VENIS

Η πρώτη μπάντα που είχαν φτιάξει οι αδελφοί Francesco και Vanni Boccuzzi μαζί με άλλους τρεις συμμαθητές τους, ενώ ήταν ακόμα μαθητές λυκείου, ήταν οι  Della Venis. Έπαιζαν σε φιλικές συγκεντρώσεις και σε σχολικές εκδηλώσεις έχοντας ένα μικρό αλλά φανατικό κοινό που τους παρακολουθούσε σε κάθε live εμφάνισή τους. Με κάποιο τρόπο κατάφεραν να κάνουν συμβόλαιο με μια μικρή εταιρεία της Modena, την RCM, με την οποία κυκλοφόρησαν ένα single, από το οποίο δεν αποκόμισαν κανένα κέρδος αφού είχε μπει ο όρος παραχώρησης των δικαιωμάτων και των εσόδων στην εταιρεία (!!!) Η ηχογράφηση έγινε μέσα σε μια ημέρα, τυπώθηκαν λίγα αντίτυπα που τα πουλούσαν κατά τη διάρκεια των εμφανίσεών τους. Στην α’πλευρά του single υπήρχε το τραγούδι Sogno, άγουρη σύνθεση, πλούσια όμως σε ήχους, ενώ στη β’πλευρά ήταν το instrumental με τίτλο Vanni, με στοιχεία jazz και progressive με χορταστική χρήση πιάνου και Hammond. To single παίχτηκε σε κάποια ραδιόφωνα, αλλά αυτό δεν βοήθησε το group να επιβιώσει, αφού οι διαφορετικές επιλογές σε Πανεπιστήμια μετά την αποφοίτηση των μελών του από το λύκειο, οδήγησαν αναπόφευκτα στη διάλυσή του.

Η ΓΕΝΝΗΣΗ ΤΩΝ FESTA MOBILE

Ο ρόλος που έπαιξε ο κιθαρίστας Alessio Alba ήταν καθοριστικός για την δημιουργία των Festa Mobile. Γεννημένος κι αυτός στη Monopoli, έφυγε στις αρχές της δεκαετίας του 70 για να πάει στη Ρώμη, προκειμένου να έχει περισσότερες ευκαιρίες να αναδειχτεί στο μουσικό χώρο. Στην πρωτεύουσα έκανε αρκετές γνωριμίες κι έπαιξε μαζί με πολλές μπάντες. Κάποια στιγμή, στα τέλη του 1971, ο Alba βρέθηκε στη γενέτειρά του, τη Monopoli, μέλος τότε του group Panna Fredda, για τα εγκαίνια μιας ντισκοτέκ. Τότε έτυχε να ακούσει τον 17χρονο ακόμα Francesco Boccuzzi να παίζει πιάνο κι εντυπωσιάστηκε από το στυλ του. Ο Alba του πρότεινε να πάει μαζί του στη Ρώμη και ο Francesco δέχτηκε, αρκεί να ερχόταν μαζί του και ο αδελφός του Vanni, κάτι που έγινε. Έτσι σχηματίστηκε ένα group, στο οποίο είχε προστεθεί στα ντραμς και ο Maurizio Cobianchi. To όνομα Festa Mobile το πήραν από τον τίτλο του τελευταίου βιβλίου του Hemingway, το A Movable Feast.

Έφτιαξαν μια κασέτα στην οποία έπαιζαν instrumental δυο δικές τους συνθέσεις σε στυλ rock-blues με πολύ έντονα όμως στοιχεία progressive, και την πήγαν στην RCA. Στην εταιρεία ήταν διστακτικοί απέναντι σε αυτό το πρωτοποριακό είδος. Προκειμένου να πείσουν τους αρμόδιους αποφάσισαν να βάλουν στίχους στα δυο αυτά τραγούδια – ήταν τα La Corte Di Hon και Canto – και για αυτόν τον σκοπό στρατολόγησαν τον Renato Baldassari, φίλο του Alba. Αυτή τη φορά η RCA πείστηκε να δώσει την ευκαιρία στο group να ηχογραφήσει ένα LP. Όχι αμέσως όμως.

Τον Μάιο του 1972 πήραν μέρος στο φεστιβάλ που έγινε στη Villa Pamphili στη Ρώμη, με το τραγούδι La corte di Hon. Πέρασαν δέκα μήνες για να εμφανιστούν κάπου ζωντανά. Αυτό έγινε το Μάρτιο του 1973 στο Palasport της Ρώμης, όπου έκαναν ιδιαίτερη εντύπωση.

Και τελικά την 1^η Απριλίου του 1973 υπέγραψαν το πολυπόθητο συμβόλαιο. Ήταν τριετές και τους ανήλικους ακόμα αδελφούς Boccuzzi εκπροσώπησε ο πατέρας τους.

Τους παραχωρήθηκε για δέκα μέρες το studio B της εταιρείας στο Μιλάνο, το ίδιο που ηχογραφούσαν τότε ο Ennio Morricone, o Lucio Battisti και η Mina. Και εκεί ολοκληρώθηκε η ηχογράφηση του μοναδικού album των Festa Mobile.

ΤΟ ΤΕΛΟΣ

Στη συνέχεια προέκυψαν κάποια «τοπικά» προβλήματα. Τα δυο αδέλφια δεν ήθελαν (ή δεν μπορούσαν, λόγω και της πίεσης των γονιών τους, που ήθελαν να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους και τη μουσική να την έχουν μόνο ως χόμπυ) να μείνουν μόνιμα στη Ρώμη, ενώ και τα άλλα μέλη του group δεν ήθελαν να πηγαίνουν συνέχεια στη Monopoli. Έτσι, αυτές οι διαφορές, σε συνδυασμό και με την επιθυμία της RCA για κάτι πιο εμπορικό, οδήγησαν στη διάλυση του group.

Τους αδελφούς Boccuzzi όμως, θα τους συναντήσουμε τα επόμενα χρόνια και σε άλλα μουσικά σχήματα.