Nanodiamond: Sissi Rada's electronic diamond

Δεν είναι η πρώτη φορά που έμαθα κάποιον Έλληνα καλλιτέχνη διαβάζοντας ξένο μουσικό περιοδικό. Αυτή τη φορά πρόκειται για την Sissi Rada, όπως είναι το όνομα με το οποίο ηχογραφεί η Σίσσυ Μακροπούλου. Και την έμαθα από την παρουσίαση του καινούριου της δίσκου με τίτλο Nanodiamond που διάβασα στο γερμανικό μουσικό περιοδικό Musikexpress.

Το βασικό της όργανο είναι η άρπα και ήταν αυτό που την είχε μαγέψει από πολύ μικρή. Καθώς ο πατέρας της ήταν φίλος της κλασικής μουσικής, την έπαιρνε μαζί του στο Μέγαρο και στο Ηρώδειο. Κι εκείνη, μικρό κοριτσάκι ακόμα, συνήθιζε να πηγαίνει πριν αρχίσει η παράσταση και να παρακολουθεί το κούρδισμα της άρπας, αφού αυτό ήταν το όργανο που της είχε κάνει την μεγαλύτερη εντύπωση. Όταν έγινε 11 χρονών πήγε με το σχολείο της σε ένα ωδείο, με σκοπό να γνωρίσουν οι μαθητές τα όργανα μιας ορχήστρας. Ένας μουσικός εκεί έπαιζε άρπα και αυτό ήταν. Ζήτησε από τους γονείς της να αρχίσει μαθήματα κι έτσι ξεκίνησε.

Αργότερα, πήγε για σπουδές στο εξωτερικό και έμεινε εκεί. Ζει μόνιμα πλέον στο Βερολίνο και γράφει – εκτός από τις συνθέσεις για τους προσωπικούς της δίσκους – και μουσική για χορό και θέατρο. Πολλοί παραξενεύονται που μια μουσικός με κλασική παιδεία έχει περάσει στην pop μουσική, αλλά εκείνη διευκρινίζει ότι δεν ξεχωρίζει τα είδη. Εξάλλου δεν κυκλοφορεί pop δίσκους, όπως τους εννοούμε. Περισσότερο πειραματίζεται με ήχους και όργανα. Έχει συνεργαστεί ακόμα με γνωστά ονόματα της ηλεκτρονικής μουσικής, όπως είναι οι Kadebostany και ο David August. Από Έλληνες μουσικούς έχει συνεργαστεί με την Λένα Πλάτωνος (την ακούμε σε ένα τραγούδι με τίτλο Maps και σ’αυτόν τον δίσκο) και με τον Φοίβο Δεληβοριά (παλιότερα).

Για να περάσω στον καινούριο της δίσκο, τον Nanodiamond, να αναφέρω ότι την παραγωγή ενός από τα τραγούδια την έχει κάνει ο Brian Eno, που δηλώνει θαυμαστής της, ενώ δυο τραγουδιών την παραγωγή έχει κάνει ο Andi Torna των Mouse On Mars.

To Musikexpress θέλοντας να δώσει μια εικόνα της μουσικής της γράφει πως, ενώ άλλες αρπίστριες όπως η Joanna Newsom και η Mary Lattimore μάς μεταφέρουν με τη μουσική τους σε ένα μαγικό παραμυθένιο δάσος, η Sissi Rada είναι η περίπτωση που ένα UFO προσγειώνεται στο ξέφωτο ενός τέτοιου δάσους και μας παίρνει μαζί του. 

Εδώ έχω την παρουσίαση του δίσκου από το Musikexpress για τους γερμανομαθείς:

Die Berlinerin zelebriert Harfen- Futurismus with a little help from Brian Eno.

Während uns andere Harfenistinnen wie Joanna Newsom oder Mary Lattimore in verwunschene Märchen-wälder entführen, ist es bei Sissi Rada so, dass auf einer Lichtung eines solchen Waldes zudem noch ein UFO landet - um dann mit uns wieder abzuheben. Zwar ist die in Athen geborene Berlinerin klassisch ausgebildet, auch an der Berliner Universität der Künste, und sie hat mit den Berliner Philharmonikern und an der Deutschen Oper Berlin gearbeitet, doch eigentlich scheint sie fürs Experimentelle zu brennen: Harfen-Glissando auf Beats, von TripHop bis Dub. Diese wagemutige Mixtur (die freilich ganz schlimm geraten könnte, aber es bei Sissi Rada nie tut) rief sogar Klangkunst-Pionier Brian Eno, offenbar Fan von Rada, auf den Plan, der einen der Tracks produzierte. Andi Torna von Mouse On Mars tat dies übrigens gleich bei zweien. Im Titelkernstück „Nanodiamond“ rastet die Percussion aus. Dazu Radas Gesang, der etwas von dekonstruierten Kate Bush- Samples hat. Auf „Ichthys“ treiben die Synthies dissonanten Schabernack, bis der Track zum Art-Hörspiel mutiert. „Pyrametron“ klingt so, als hätte jemand einen jazzy Great American-Songbook-Klassiker fit für die Reise mit der nächsten interstellaren Voyager-Sonde Richtung Zukunft gemacht. In „E“hat Radas von Holzbläsern flankierter Sopran dann doch wieder was von Oper. Dieses Album steckt voller unerhörter Überraschungen: Mal gönnt es einem Entspannung, dann wird es wieder sehr weirdo. Eines steht fest: Diese Sissi Rada sollte man auf dem Radar behalten.