To “Porcelain” του 1989 ήταν το δεύτερο προσωπικό άλμπουμ τής εικοσιπεντάχρονης τότε Julia Fordham που σηματοδοτούσε όχι μόνο την συνέχιση αλλά και την εξέλιξή της από τον πρώτο της δίσκο που περιείχε και το χαρακτηριστικό τραγούδι “Woman Of The 80’s".
Ο τίτλος - Porcelain - αυτού του άλμπουμ της κυριολεκτούσε: «Η γυναίκα εκείνης της δεκαετίας» ήταν ευαίσθητη κι αισθαντική μα πάνω απ’ όλα μοντέρνα. Ο δίσκος αυτός είναι η αποκλειστική εικόνα της Fordham, αφού όχι μόνο χαρίζει τη φωνή της, αλλά είναι η ίδια που έχει γράψει τους στίχους και τη μουσική όλων των τραγουδιών. Ακολουθεί την λιτή μελωδική οδό νηφάλιων και κάποιες φορές ονειρικών ήχων.
Με μία γκάμα επιρροών ανάμεσα στην Joni Mitchell, την Kate Bush και την Carole King, η Fordham γοητεύει μοιραία τον σε μερικές περιπτώσεις ανυποψίαστο ακροατή της. Και δεν είναι τόσο η υψηλή ποιότητα κι ο λεπτός της Βρετανικός αισθαντισμός που μας κερδίζει. Είναι περισσότερο μια ξαφνική γοητεία που μας εκπλήσσει.
Το πιάνο του Grant Mitchell συμβάλλει στο κλίμα μοναδικής ομορφιάς όπου η Fordham πηγαινοέρχεται με την άνεση μίας σύγχρονης Ευρωπαίας μούσας ("Towerblock”), τραγουδώντας για τον έρωτα ("Your Lovely Face”) ή παθιασμένη για κοινωνικά ζητήματα ("Prince Of Peace”). Μόνο στο “Genius" η μελωδική ροή διακόπτεται για να επιταχύνει σ’ ένα εξωτικό λάτιν παιχνίδι πριν επιστρέψει στα αρχικά επίπεδα της μαγευτικής μελωδίας.
Το Porcelain ήταν το πιο εμπορικό album της Julia Fordham φτάνοντας στα #13 και #74 του αγγλικού και του αμερικανικού chart, αντίστοιχα.
Το τραγούδι Lock and Key ήταν το πρώτο single που κυκλοφόρησε από το album, φτάνοντας μόνο μέχρι το #80 του αγγλικού chart.
0 comments:
Post a Comment
Note: Only a member of this blog may post a comment.