Courtney Love: η ζωή της μέχρι το εμβληματικό "Live Through This"

Η Courtney Love γεννήθηκε με το όνομα Love Michelle Harrison τον Ιούλιο του 1965, κόρη του φανατικού θαυμαστή των Grateful Dead Hank Harrison —από τον οποίο αποξενώθηκε πολύ νωρίς— και της Linda Carroll, μιας θεραπεύτριας και φεμινίστριας της παλιάς σχολής. Οι γονείς της δεν είχαν ούτε χρόνο παντρεμένοι όταν χώρισαν. Ο Harrison εξαφανίστηκε ακολουθώντας τους Dead στις περιοδείες τους, ενώ η Carroll που ανέλαβε την επίβλεψη της μικρής, έκανε μια σειρά από γάμους και μετονόμασε την κόρη της σε Courtney Michelle Harrison.

Μεγαλωμένη κυρίως σε αυτό που η ίδια ονομάζει «ένα κοινόβιο από ινδιάνικες σκηνές» στο Eugene του Oregon, η Love έχει δηλώσει ότι όταν ήταν παιδί ήταν σχεδόν αυτιστική. Επίσης της απαγορευόταν να συμμετέχει σε παραδοσιακά κοριτσίστικες δραστηριότητες ή να ντύνεται με κοριτσίστικα ρούχα. Ντυνόταν πάντα με τζην και φανελένια πουκάμισα. Οι απαγορεύσεις της παιδικής ηλικίας, όπως ήταν αναμενόμενο, έγιναν εμμονές στην ενηλικίωση. Η Love έχει μια μανία με ροζ πράγματα, όπως μπαλαρίνες, κούκλες, καρδιές κι αγγέλους. Της αρέσει να ανατρέπει αυτά τα πράγματα με συχνά προβλέψιμους τρόπους ντύνοντας τον εαυτό της σαν πληγωμένο άγγελο. Μία από τις τυπικές υπερβάσεις της Love είναι κι αυτή που επινόησαν οι Mark Seliger και Fred Woodward στο βίντεο που σκηνοθέτησαν μαζί για το «Violet»: αθώα κορίτσια με φούστες μπαλαρίνας σε αντιπαράθεση με κακά κορίτσια όλο σάρκα, στριπτιτζούδες του καμπαρέ.

Οποιαδήποτε κλίση για συνηθισμένη κοριτσίστικη εμφάνιση εξαφανίστηκε με την ορμητική είσοδο της Courtney στην εφηβεία. Μετά από τη σύλληψή της για μικροκλοπή σε ηλικία δεκατριών χρόνων, η Love οδηγήθηκε στο αναμορφωτήριο του Skipworth, για να μην επιστρέψει ποτέ στο σπίτι της. Ο εγκλεισμός της όμως εκεί είχε μια απροσδόκητα ωφέλιμη εξέλιξη για τη Love: εξοικειώθηκε με punk ακούσματα - ειδικά με τους Sex Pistols – αλλά και την Patti Smith και τους Pretenders (μάλιστα στα πρόσωπα της Smith και της Hynde είδε δύο θαυμάσια παραδείγματα τού πόσο ικανές είναι οι γυναίκες να αντιμετωπίσουν άμεσα και με ευθύτητα το ζήτημα του φύλου).

Τότε ήταν που η Courtney Love αποφάσισε να γίνει rock star, αν και οι πρώτες της προσπάθειες στο επάγγελμα σήμαιναν να συναναστρέφεται απλώς με groups, ζώντας με τα χρήματα που της κληροδότησε η γιαγιά της. Η Love πέρασε κάποιο διάστημα στο σπίτι του Julian Cope στο Λίβερπουλ, εξαιτίας της αφοσίωσής της στο συγκρότημά του, τους Teardrop Explodes, που δεν ήταν ακριβώς η τελευταία λέξη της μόδας στη μουσική, πράγμα που για την Courtney ήταν ένας λόγος παραπάνω για να τους υποστηρίζει υπερήφανα.

Η Love πηγαινοερχόταν κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του ’80 από τη μια πόλη στην άλλη με μόνο κοινό σημείο την κατανάλωση τόνων ναρκωτικών. Πέρασε μια φάση μαυρομαλλούσας gothic οπαδού, τραγούδησε για ένα μικρό χρονικό διάστημα δεύτερα φωνητικά στους Faith No More, σχημάτισε ένα συγκρότημα με το όνομα Sugar Baby Doll, με μετέπειτα μέλη των Babes in Toyland, δούλεψε στριπτιτζού στο Guam και την Αλάσκα, κι εμφανίστηκε στην ταινία του Alex Cox «Sid And Nancy» στον ρόλο μιας ιδιόρρυθμης punk rocker. Εκείνη η ταινία ήταν που τροφοδότησε τον ενθουσιασμό της για την ηθοποιία.

Καθώς η δεκαετία της περιπλάνησης έφτανε στο τέλος της, η Love άρχισε να συγκεκριμενοποιεί τους στόχους της. Το 1989 αποφάσισε να σχηματίσει το δικό της συγκρότημα. Βρήκε τα υπόλοιπα μέλη των Hole μέσα από αγγελίες. Η Love έχει εξηγήσει ότι πήρε την ιδέα για το όνομα του συγκροτήματος από τη Μήδεια του Ευριπίδη, όπου η αδάμαστη, τραγική ηρωίδα μιλά για την τρύπα που υπάρχει στην ψυχή της, εξηγώντας ότι «πρόκειται για την άβυσσο που υπάρχει μέσα της».

Η «τρύπα» ωστόσο έχει πιο προφανείς και το ίδιο ηχηρές ερμηνείες: λέξη της αργκό για τα γυναικεία γεννητικά όργανα, αναφορά σε ένα κενό που δεν μπορεί να καλυφτεί, στη φανταστική κουτρουβάλα της Αλίκης στη Χώρα των Θαυμάτων, σε κάτι σκοτεινό στο οποίο πέφτεις, μόνο για να ανακαλύψεις ότι ίσως να μην μπορέσεις να συρθείς έξω από αυτό.

Σε λιγότερο από ένα χρόνο αφότου σχημάτισε τους Hole κι άρχισαν να περιοδεύουν, η Courtney συνάντησε για πρώτη φορά τον Kurt Cobain, τραγουδιστή-τραγουδοποιό στους άσημους τότε Nirvana. Οι δυο τους παντρεύτηκαν στη Χαβάη τον Φεβρουάριο του 1992.

Όσο κι αν θέλει κανείς, είναι αδύνατον να διαχωρίσει την άνοδο της Love από αυτήν του μακαρίτη συζύγου της. Μια κάπως ακραία άποψη είναι ότι η Love ίσως να μην είχε ανέβει τόσο εύκολα αν δεν είχε παντρευτεί τον Cobain — κι ακόμα περισσότερο, αν εκείνος δεν είχε αυτοκτονήσει. 

Πάντως, η Courtney βρισκόταν ήδη στη διαδικασία σφυρηλάτησης μιας ξεχωριστής μουσικής ταυτότητας ήδη από το 1991 με τον δίσκο Pretty On The Inside, το οποίο έκανε τη Love την αγαπημένη των κριτικών του βρετανικού μουσικού Τύπου, λίγους μήνες πριν από την ξαφνική άνοδο των Nirvana. 

To Pretty On The Inside δεν είναι ένας δίσκος που ακούγεται εύκολα, κάτι που είναι κι ο στόχος του. Όλα τα στοιχεία που σφραγίζουν το στυλ της Love είναι παρόντα σ’αυτόν τον δίσκο, μολονότι σε ακατέργαστη μορφή σε σχέση με τον επόμενο, το Live Through This.

Το Live Through This, που κυκλοφόρησε το 1994, μοιάζει με περισσότερο ώριμη αντιμετώπιση των ίδιων θεμάτων. Στα τρία χρόνια που μεσολάβησαν ανάμεσα στους δύο δίσκους, η ζωή της Love είχε υποστεί πολλές δραματικές αλλαγές. Είχε παντρευτεί τον Cobain, βάζοντας έτσι το 1992 τον εαυτό της στο στόχαστρο πολλών κριτικών. Τότε ήταν που ξεκίνησε η προσπάθεια να παρουσιαστεί η Courtney σαν σπόρος του κακού, πράγμα που παραλίγο να της στοιχίσει την επιμέλεια του παιδιού της

To Live Through This καταπιάνεται με όλες αυτές τις μεταμορφώσεις, αλλοιωμένες από την καυστική εξυπνάδα της Love και τη «διαύγεια», μια λέξη που χρησιμοποιεί συχνά για να περιγράφει τον εαυτό της. Οι στίχοι είναι χαρακτηριστικοί προβάλλοντας την προκλητική άρνηση της ενασχόλησης με τα οικιακά στο «Softer, Softest» («Δεν πλένω τα πιάτα/Τα πετάω στην κούνια»)...

... στη σάτιρα της υποταγής στο «Rock Star». 

To Live Through This συνεχίζει να στηρίζει τις εξερευνήσεις της Love για τη βία που ασκείται στις γυναίκες. Στο «Jennifer’s Body» με το πιασάρικο ρεφρέν: «The pieces of Jennifer's body, Found pieces of Jennifer's body, Just relax, just relax, just go to sleep»...

... με τη χαμηλών τόνων αναφορά στον βιασμό στο «Asking for It», 

... με την κραυγή ενάντια στον ίδιο της τον εαυτό στο «Miss World», ("I'm Miss World, watch me break and watch me burn, No one is listening, my friend...")

... με την άμεση αναφορά στη βουλιμία στο «Plump» ("I'm eating you, I'm overfed, Your milk's in my mouth, It makes me sick")

... και με την ωδή στην καταρρακωμένη  θηλυκότητα στο «Doll Parts», με τους  εξομολογητικούς στίχους και απειλητικούς την ίδια στιγμή: «I love him so much, it just turns to hate, I fake it so real, I am beyond fake, And someday, you will ache like I ache».

Ο Kurt Cobain αυτοκτόνησε τον Απρίλιο του 1994, και κατά παράδοξο τρόπο, ο θάνατός του συνέπεσε με την κυκλοφορία του Live Through This. Ποιος θα μπορούσε να ακούσει το ρεφρέν του τραγουδιού «Violet», που άνοιγε τον δίσκο και να μη σκεφτεί ότι η Love είχε προφητικές ικανότητες. Η ίδια θα απορρίψει αργότερα τέτοιου είδους αντιστοιχίες, λέγοντας ότι δεν είναι μέντιουμ, απλώς οι στίχοι της έτυχε να είναι προφητικοί, αντιμετωπίζοντας με εκνευρισμό κάθε νέα προσπάθεια ερμηνείας των τραγουδιών της σε σχέση με κάποια σημαδιακή ημερομηνία της ζωής της. Ωστόσο η σύμπτωση του θανάτου του Cobain και της εμφάνισης του Live Through This ήταν πολύ φρικιαστική για να την παραβλέψει κανείς.

Αν και χρειάστηκε κάποιο χρονικό διάστημα — εν μέρει γιατί οι Hole δεν βγήκαν σε περιοδεία αμέσως μετά την κυκλοφορία του το Live Through This - τελικά το album άρχισε να απαγκιστρώνεται από τη σχέση του με τον θάνατο του Cobain και να κρίνεται με τους δικούς του όρους. (Στην πορεία προέκυψε άλλη μια απώλεια, ο θάνατος της μπασίστριας των Hole Kristen Pfaff από υπερβολική δόση ηρωίνης. Τα ντραμς του συγκροτήματος ανέλαβε η Patty Schemel, ενώ το μπάσο ανέλαβε η Melissa auf der Maur). 

Τελικά το Live Through This συγκέντρωσε πλήθος από τίτλους ως «Δίσκος της Χρονιάς» και η Love στοχοποιήθηκε τόσο που κάθε της καυγάς και υπερβολική δόση γινόταν σκάνδαλο. Η Courtney μπήκε στο στόχαστρο κι έκανε ό,τι περνούσε από το χέρι της για να παραμείνει εκεί (συμπεριλαμβανομένης και της γροθιάς που έριξε στην τραγουδίστρια των Bikini Kill, Kathleen Hanna, κατά τη διάρκεια του Lollapalooza του 1994). 

Μετά από όλα αυτά, η Love είχε καταφέρει να γίνει μία από τις πιο επιβλητικές και αντιφατικές σταρ της μουσικής (αλλά και της μεγάλης οθόνης σε κάποιο βαθμό – αλλά αυτό είναι ένα άλλο κεφάλαιο), αποδιώχνοντας την εμμονή της βασίλισσας της ομορφιάς, όπως την είχε στο μυαλό της λίγους μόλις μήνες πριν η δόξα και η απώλεια χτυπήσουν την πόρτα της. Η Love έχει καταφέρει να κάνει την «ασχήμια» να φαίνεται ελκυστική, ενώ έχει ξεσκεπάσει την ομορφιά σαν ύποπτη. Οι συμβατικότητες που ακολουθούν τις γυναίκες στο rock και γενικά τα γυναικεία είδωλα, είχαν περάσει πλέον στην αμφισβήτηση μετά από την «αντρίκια» της στάση.