Τη δεκαετία του ’60 γίνονταν όλα τόσο γρήγορα, κάτι που άγχωσε τους νέους εκείνης της εποχής, μήπως μεγαλώσουν χωρίς να προλάβουν να κάνουν πράγματα που μόνο ως νέοι θα μπορούσαν να κάνουν.
Ήταν η νοοτροπία μιας γενιάς που μεγάλωσε κάτω από την απειλή του πυρηνικού αφανισμού, όχι σε κάποια τρομερή μελλοντική στιγμή, αλλά ως άμεσο κίνδυνο, αφού ο ψυχρός πόλεμος είχε αρχίσει να απογειώνεται.
Κι έτσι δημιουργήθηκε όλη αυτή η πανδαισία ήχων και χρωμάτων. Με πρωτεύουσα την Δυτική Ακτή, την West Coast. Los Angeles και San Francisco.
Τα παιδιά των λουλουδιών, τα κοινόβια, underground έντυπα, καλλιτέχνες και ραδιοφωνικοί σταθμοί. Και όλα ελεύθερα. Ελεύθερος έρωτας, ελεύθερα ναρκωτικά, ελεύθερα πανεπιστήμια, ελευθερία του λόγου. Θάλασσα, surfin’, άμμος, κορίτσια, αυτοκίνητα…
Διαλογισμός, happenings, έργα τέχνης. Ένταση, υπέρβαση και βιασύνη. Βιασύνη να τα κάνουν όλα, μήπως δεν προλάβουν.
Όμως, όπως τραγουδούσε ο Pete Seeger στη σύνθεσή του Turn, Turn, Turn για όλα πάνω στη γη υπάρχει ο κατάλληλος χρόνος και ο συγκεκριμένος καιρός:
Καιρός να γεννηθείς, καιρός να πεθάνεις
Καιρός να φυτέψεις, καιρός να θερίσεις
Καιρός να σκοτώσεις, καιρός να γιατρέψεις
Καιρός να γελάσεις, καιρός να κλάψεις.
Καιρός να χτίσεις, καιρός να γκρεμίσεις Καιρός να χορέψεις, καιρός να θρηνήσεις
Καιρός για αγάπη, καιρός για μίσος
Καιρός για πόλεμο, καιρός για ειρήνη
Καιρός να αγκαλιάσεις, καιρός να απομακρυνθείς
Καιρός να κερδίσεις, καιρός να χάσεις
Καιρός για βροχή, καιρός για σπορά
Και το τραγούδι, όπως το έκαναν παγκόσμια επιτυχία οι Byrds
0 comments:
Post a Comment
Note: Only a member of this blog may post a comment.