Lydia Lunch, μια εκκεντρική Νεοϋορκέζα μουσικός (...και όχι μόνο)

Η τραγουδίστρια, τραγουδοποιός, ηθοποιός και ποιήτρια Lydia Lunch (Lydia Koch) γεννήθηκε το 1959 στο Rochester της Νέας Υόρκης και θεωρήθηκε ως μια από τις προκλητικότερες γυναικείες παρουσίες στη δεκαετία του 80.

Ο συνειδητός μηδενισμός που τη χαρακτήριζε πέρασε στον κατά βάση επηρεασμένο από το punk ήχο της με βίαιες και πειραματικές προσεγγίσεις. Πρώτο της group ήταν οι Teenage Jesus & The Jerks αφιερωμένοι στον no wave ήχο και επόμενο οι βραχύβιοι Beirut Slump. 

Το ντεμπούτο της προσωπικής της καριέρας “Queen Of Siam” (1980) αποτελεί το ση­μαντικότερο δίσκο της. Ακολούθησαν λιγότερο αξιόλογες κυκλοφορίες καθ’ όλη τη δεκαετία, μετά από ένα σύντομο πείραμα με τη funk και rhythm & blues με το μουσικό σχήμα 8 Eyed Spy με το οποίο κυκλοφόρησε το 1981 ένα studio album κι ένα live. 

Ανάμεσα στις πολλές συνεργασίες της ξεχωρίζουν εκείνες με τους Birthday Party, Einsturzende Neubauten, Harry Crews, Die Haut, Sort Sol και με μέλη των Swans και Sonic Youth. Η πιο προκλητική όμως έγινε με το φίλο της Jim Thirlwell, γνωστό και ως Foetus, με τον οποίο πρω­ταγωνίστησε σε πορνογραφικού περιεχομένου πα­ραγωγή της. 

Από τη δεκαετία του ’90 περιορίστηκε κατά βάση σε αναλύσεις των ιδεών της κατά της κοινωνίας, της καθολικής εκκλησίας, αλλά και δια­φόρων επικηρυγμένων από τη δική της νοοτροπία, ενισχύοντας την προβολή της ωμής σεξουαλικότη­τας που διέκρινε την ταραγμένη προσωπικότητά της. 

Το 2009 η Lunch δημιούργησε την μπάντα Big Sexy Noise. Το πρώτο τους album με τίτλο το όνομά τους, Big Sexy Noise, κυκλοφόρησε το 2010, με ένα δεύτερο με τίτλο Trust The Witch να κυκλοφορεί το 2011. Για να προωθήσουν αυτά τα δυο albums η Lunch και το group της έκαναν περιοδεία στην Ευρώπη.

Τον Νοέμβριο του 2004 κυκλοφόρησε το studio album Smoke in the Shadows, την τελευταία της δουλειά που υπέγραψε μόνο με το όνομά της (ακολούθησε μετά από χρόνια - το 2015 - ένας δίσκος με τίτλο Urge To Kill, που τον υπέγραψε ως Lydia Lunch Retrovirus).

Το στυλ της μουσικής της βρήκε ηπιότερους συνεχιστές groups όπως οι Hole, Babes In Toyland και L7. 

Όσον αφορά την ενασχόλησή της με την μεγάλη οθόνη, εκτός από κάποια films μικρού μήκους που γύρισε, έπαιξε σε μερικές ταινίες στα τέλη της δεκαετίας του 70 και αρχές της δεκαετίας του 80.

Τ0 1997 κυκλοφόρησε την αυτοβιογραφία της με τίτλο Paradoxia, ενώ συμμετείχε με τον έναν ή τον άλλο τρόπο σε διάφορες εκδόσεις.